Emile Zola Yazınından Mimari/Kentsel Mekana Dair
Okumalar Ve Düşünceler
Nur ÇAĞLAR¹
Zeynep Tuna ULTAV²
Özet
1960’lardan başlayarak gelişen başlıca paradigmaların etkisiyle mimarlığın disiplinlerarası niteliği güçlenmektedir. Dilbilimsel çalışmalar mimari/kentsel mekanın doğrudan bir metin gibi okunarak çözümlenmesiyle bilgi üretilmesi ve/veya mekana dair bilginin yazınsal metinler üzerinden okunarak edinilmesi olmak üzere başlıca iki yaklaşım üzerinde yoğunlaşmaktadır. Bu bağlamda, çalışma yazın eserinin mimarlığın özgül bilgi alanına katkısını tartışmaktadır. Emile Zola’nın Rougon-Macquart serisinin 7. – 11. romanları incelenmektedir. Yazınsal mekanın, sorgulama aracı olarak ürettiği anlamların mimarlığın kuramsal alanında yer almasının gerekliliği benimsenmektedir. Seçilen eserlerdeki 19. yy. Paris kenti ve kentsel yaşantısının modernleşmesine dair eleştirel metinler üzerinden yapılan mekansal okumanın, mimarlığının bilgi alanına doğrudan katkı sağladığı savlanmaktadır. Yazınsal metinlerin mekanbilime yönelik didaktik ve esinlenme (tasarım sürecine esin kaynağı oluşturmak) anlamında katkısı vurgulanmaktadır.
Emile Zola
Makalenin tamamını indirmek için : MİMARİ/KENTSEL MEKANA DAİR OKUMALAR VE DÜŞÜNCELER
